"Opowieści z Narnii: Książę Kaspian"

Autor: Marta -

     Piękna adaptacja książki o tym samym tytule. Film jest dosyć wierny oryginałowi, dodany jest tylko mały wątek romantyczny. Sceny walki z reguły nie pokazują scen śmierci, większość się domyślamy, więc starsze dzieci mogą ze spokojem oglądać. Polecam za równo tym, którzy nie przepadają za czytaniem i wolą obejrzeć film, jak i tym, którzy już przeczytali książkę, gdyż film dostarcza sporo pozytywnych wrażeń wizualnych. Piękne widoki i cudny Aslan (chociaż przez niektórych krytykowany za sztuczność, ale wg mnie jest takim Aslanem jak w książce - dostojny, piękny i dobry) są na duży plus dla filmu. Po obejrzeniu adaptacji książki nie miałam żadnych zastrzeżeń do wizji twórców i jej realizacji. Może tylko wyobrażałam sobie nieco ładniejszą Zuzannę i Łucję, ale to tylko moja wyobraźnia. Aktorzy oddali charaktery głównych bohaterów, np. Łucja była tak samo ufna i troskliwa idt. Bardzo polecam wszystkim miłośnikom Narnii i nie tylko :)

A poniżej kilka scen z filmu:


(od lewej na pierwszym planie: Edmund, Piotr, Kaspian, Zuzanna, karzeł Zuchon)




(Aslan z Łucją)











źródło zdjęć: Filmweb - Opowieści z Narnii - Książę Kaspian

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Można doprowadzić konia do wodopoju, ale nie można zmusić go do picia

Autor: Marta -
Można kogoś zainspirować, wskazać drogę, ale to on musi podjąć pewne kroki, aby coś osiągnąć. Nie możemy zrobić tego za niego. To jego decyzja, bo on poniesie konsekwencje swojego działania.  Z drugiej strony nikt nie może nas do niczego zmusić. Jesteśmy wolnymi ludźmi i to jest nasz wybór, czy my to zrobimy, czy nie. Zawsze mamy wolną wolę. Czasami sami siebie usprawiedliwiamy, że nie mieliśmy wyboru, ale tak naprawdę wybór jest zawsze.  
Czytaj więcej

Nowa Gwinea, czyli jedna wielka tajemnica

Autor: Marta -
Obraz
      Ach, gdybym miała jechać kiedyś w niebezpieczną i pełną przygód podróż wybrałabym się bez wahania do Nowej Gwinei. Mimo, że mamy już XXI wiek tam nadal pozostało wiele nieodkrytych miejsc i na mapach tej wyspy nadal są białe plamy. Brzmi niedorzecznie, prawda? Mnie też to zdziwiło, ale szczerze mówiąc odczułam pewną ulgę. Bo czy to nie jest cudowne, że ciągle świat ma dla nas wiele do odkrycia?     Trochę jednak odkryto i kilka z tych rzeczy chciałabym Wam pokazać i o nich trochę opowiedzieć. Bardzo żałuję, że póki co nie dane mi było tego zobaczyć na własne oczy, ale na razie nie za bardzo pozwala mi na to mój młody wiek. Niektórzy z Was znają mnie osobiście (jaka przyjemność to pisać), więc znacie moją sytuację. No, ale szczęśliwie mam jeszcze wiele lat na podróżowanie. (Jeśli chcecie poznać mnie moje początki podróżowania, możecie zajrzeć na mojego innego bloga -  Z pamiętnika podróżniczki . Co prawda nie ma na nim jeszcze za dużo, ale cały czas blog się rozwija)     Wcześniej
Czytaj więcej